Zeilbootjes van baksteen
Wie begint er langzaam de kalender uit het oog te verliezen? Toegegeven, het rondje "voor de webcam met je beste vrienden wat wijn drinken" zal er ook wel voor iets tussenzitten. Een absolute aanrader. Humor is het beste ontsmettingsmiddel voor donkere gedachten. Waar zitten ze eigenlijk, die stand-up comedians? Geef ons je donkerste galgenhumor. Pleeeeaaase.
We varen over onbekend water, lieve vrienden. Er is letterlijk niemand die zoiets ooit al heeft meegemaakt. Hoe diep zal het water nog worden? Zitten er haaien? Is onze proviand wel toereikend?
Zo zie ik ons zitten, als kleine bemanningen in onze zeilbootjes van baksteen. We weten dat er iets aan het veranderen is, want we voelen de wind, maar tegelijk ziet alles er hetzelfde uit tot ver aan de horizon. Een vreemde mix tussen gevaarlijk en monotoon.
En we hebben niet altijd gekozen met wie we in dat bootje zitten. Maar na een paar dagen op zee, toont nagenoeg iedereen wie ze zijn. Als die openbaring niet fijn voelt, gaat m'n hart naar je uit. Heb geduld met elkaar, wees eerlijk maar hou geen rancune vast. We weten niet hoe groot deze oceaan is. Laat je niet overboord gooien, maar laat je ook niet opsluiten. Je vormt nu samen een bemanning, een schip. Liedjes zal je samen moeten zingen.
Misschien vraag je je af wie er dan aan het roer staat?
"The Child is father of the Man" zegt de dichter Wordsworth daarover. Het kind in ons weet precies naar wat voor landen we wilden varen, wat belangrijk is en wat niet. En het is nu, op deze vreemde en onbekende zee, dat het kind zachtjes het roer overneemt. Laat het maar doen. Als er al één ding duidelijk is de laatste dagen, dan is het dat ware natuur van mensen, de mens die zich al in hun kindertijd heeft gezet, onvermijdelijk boven komt drijven. Daar zitten nog steeds dezelfde mooie en minder mooie kanten aan. Maar het geeft het voordeel van de duidelijkheid. Nu nog jezelf ontkennen is waanzinnig. En bovendien gevaarlijk voor je hele schip.
Ik ben wel erg moe en ik denk dat ik ook daarin niet alleen ben. We kunnen ook niet voortdurend op wacht staan. Laat je lichaam en geest rusten. Ook in onze slaap, kunnen we waken, als we maar het gevoel van de golven leren herkennen. Wanneer het weer plots omslaat, zullen we dat wel voelen in onze dromen. Vertrouw er op dat je dan wel in actie zal schieten.
Dus ja. Slaap zacht. We zien wel wat deze onbekende oceaan ons morgen weer brengt.
Zorg goed voor elkaar. Ja, broer, ook jij.