Rare fenomenen in pers en partijen.

Omdat het zoveel mensen lijkt te verwarren, is het tijd om eens te praten over hoe de pers en de particratie er uitzien vanuit het standpunt van burgerlobbyisten. Het is te zeggen, wat een treurspel dat meestal is en waarom.

Nadat er gisteren honderden bezwaarschriften (incl van meer dan 10 milieuorganisaties!) en duizenden handtekeningen zijn ingediend tegen Project One, werd het geheel nog eens gezegend met wat pers. Het is te zeggen, één inhoudelijk (op Apache), waar gisteren al een link naar was gelegd, wat online kopietjes van een persbericht en welgeteld één regulier krantenartikel. Om redenen die spoedig duidelijk worden, ga je die link hier niet vinden.

Want, wat zien we? Plots duikt er een politieke partij op en lijkt het alsof er een leuke samenwerking is tussen de wereld van de milieuactivisten en die politieke partij. En, uiteraard, komt het hele verhaal daardoor nog meer in een gruwelijk particratisch rommeltje terecht dan het al was. (De hardnekkigheid van dit vuile dossier heeft er veel mee te maken dat de N-VA structureel nooit kan toegeven wanneer ze ergens inschattingsfouten maken kuch ze kunnen niet rekenen kuch. Ook dat valt terug te brengen tot hetzelfde electorale gif.)

Het is niet de eerste keer dat zo'n rare dingen gebeuren. Zo is er eerder dit jaar bijvoorbeeld ook een resolutie rond schaliegas gepasseerd in het parlement (dat wist je niet hé?), maar denk nu niet dat daarvoor dé actiegroep rond schaliegas geconsulteerd zou zijn. Over het algemeen is het wel duidelijk dat er allerlei partijsoldaten meelezen, maar het is allemaal eenrichtingsverkeer. Plots zie je dan je eigen huiswerk op hun blad staan. Logisch dat mensen dan denken dat je vriendjes bent, maar niet dus.

Er liggen twee fenomenen aan de grondslag van dit fenomeen en geen van beiden hebben met inhoud of zelfs ideologie te maken.

Ten eerste ben ik zelf openlijk tegen alle partijen en dat weten ze goed genoeg. Het is - wat mij betreft - de enige manier om consequent naar onze rampzalige politieke situatie te kijken. Het is echt het systeem zelf dat integraal verrot is, met individuele mensen (politici en hun medewerkers) heeft het weinig of niets te maken. Het moet natuurlijk erg oncomfortabel zijn om inhoudelijk te praten met iemand die vlakaf, zonder enige reserve, tegen het systeem is waarin je je geld verdient. Dus, of het nu over luchtkwaliteit, burgerparticipatie of klimaatbeleid gaat, als je niet op z'n minst een beetje slippendrager wil spelen, blijft de deur gewoon dicht.

Ten tweede gaat het partijen nauwelijks nog om inhoud. Of, tenminste, om inhoudelijke resultaten. Wat telt is electoraal succes. En dan is het ook niet relevant om te overleggen of het nodige huiswerk te doen, zo lang je maar op het juiste moment in beeld komt. Dat is immers waar je punten voor krijgt, niet voor inhoudelijk werk. In de voorbije jaren hebben een handvol (partij)politici me wel eens geïmponeerd met hun inhoudelijke kennis en inzicht, maar die zijn allemaal, ja allemaal, gestopt met de politiek. Nu zitten we met de Instagram generatie, wat kan er misgaan? Bovendien zijn het veelal juristen, omdat die er al helemaal niet om geven wat de inhoud is, die kunnen toch eender wat verdedigen. Dat de laatste twee milieuministers juristen waren is op geen enkele manier toeval natuurlijk.

En dan de pers. Zucht. Daar bloedt mijn hart helemaal bij, al was het maar omdat het in hun geval helemaal niet zo hoeft te zijn. Kwalitatief en inhoudelijk werken zou perfect kunnen. Maar, voor de grote persgroepen is dat natuurlijk niet rendabel. Dus. Wat is het effect op een dossier zoals dit? De journalisten van eender welke nationale, "grote" krant hebben eenvoudigweg geen tijd om eender welk dossier ook maar vijf minuten te lezen. Dus, hoe kunnen zij nog "objectief" berichten? Eenvoudig, door gewoon persberichten over te schrijven en twee of drie mensen bellen voor een reactie. "Hij zei, zij zei." Artikel klaar.

Dat is extra dramatisch omdat het - hier op het bizarre Facebook - duidelijk is dat mensen snakken om inhoudelijke duiding. Jullie enthousiasme voor wat er hier staat, ook al is het soms complex en moeilijk te volgen, is ontegensprekelijk. Hoe zit het nu eigenlijk met 5G? Met katoenen mondmaskers? Pas weken, soms maanden nadat het relevant was komen ze met een artikeltje en dan is het kalf vaak al lang verzopen natuurlijk. En dan nog durven ze geen "objectief" standpunt in te nemen, omdat dan de meute politieke trollen over je hee krijgt. Terwijl ook die hier geen voedingsbodem hebben of krijgen. Wie al langer aan het volgen is, weet dat er hier bijzonder veel aandacht gaat naar het actief bestrijden van trollen. Maar het is gewoon zoals onkruid verwijderen. Je moet het rustig en regelmatig doen, dan blijft de discussie proper.

Facebook is op dat vlak een vloek en een zegen. Ja, het heeft allerlei kwalijke effecten qua desinformatie en polarisatie, maar waar ga je anders lezen hoe bijvoorbeeld de omgang met pers en politiek achter de schermen écht loopt?

Dus voila. Dat is de waarheid achter bepaalde krantenartikels, neem het mee wanneer u leest.

Uiteraard mag je dit soort kennis ook mee delen (dat helpt dus echt wel) en als je nog vragen hebt, stel ze maar.

PS: De foto heeft er - alweer - niets mee te maken, maar ik word vrolijk van zeekaarten (kuch verjaardag binnenkort kuch, misschien helpt het ook bij jullie om wat door te spoelen.