Nu heb je drie problemen
Nu de honderden bezwaarschriften binnen zijn, is het tijd om eens te praten over een paar recente ontwikkelingen rond het INEOS dossier. Eentje ligt in heel het verhaal rond CO₂ en klimaatbeleid. Daar valt goed nieuws en krankzinnig nieuws te melden...
Het lijkt er op dat de Vlaamse overheid, of eigenlijk gewoon de N-VA, ergens eind vorig jaar heeft beseft dat hun hele verhaal over de "innovatieve petrochemie in Antwerpen" op geen enkele manier compatibel is met enig zinnig klimaatbeleid. Ze kunnen, naar goede gewoonte, niet rekenen.
Hier hadden we al bij de aankondiging van de geplande plasticfabriek uitgebreid voor gewaarschuwd, maar toen was het (financiële) kalf eigenlijk al verzopen. De Vlaamse overheid had zich immers in alle stilte voor honderden miljoenen euros garant gesteld voor dit project, zonder zich af te vragen of we ons zoveel CO₂ uitstoot wel konden veroorloven. Oeps. Probleempje.
Ondertussen heeft die hele industrie echter dé oplossing gevonden, naast de eerder botte poging van Zuhal Demir om de Europese klimaatrichtlijnen gewoon te negeren. Dat nieuwe ideetje bestaat dan uit het afvangen al die broeikasgassen, het samen te persen en per pijplijn of schip naar lege gasvelden onder de Noordzee te voeren om het daar voor altijd onder de grond te stoppen. Je moet wat over hebben voor je plastic, nietwaar?
Het klinkt absurd, maar dat is dus "de oplossing": Weg laten lopen in een putteke in de Noordzee.
Maar, zoals ze wel eens zeggen: Nu heb je drie problemen.
Sowieso kost het opvangen en samenpersen van CO₂ superveel energie. Wel 10-40% meer energie bovenop de "normale werking" van zo'n fabriek. Oeps. Plots is al die spotgoedkope plastic stukken duurder. En nee, daar hadden ze in het oorspronkelijke project, waar Vlaanderen dus garant voor heeft getekend, geen rekening mee gehouden. Ja, er werd een plekje voorzien voor een "toekomstige carbon capture installatie", maar nu dat plots geen grap blijkt, ligt de zaak wel anders. Daar gaan immers al die fantastische marges en winstvooruitzichten. Of hebben ze dat nog niet doorgerekend misschien?
Probleem nummer twee is dat de benodigde infrastructuur, het spreekwoordelijke putteke met alle leidingen, er helemaal nog niet ligt. En, omdat de periode waarbinnen Ineos nog munt denkt te kunnen slaan uit fossiele brandstoffen steeds kleiner wordt, moest dat eigenlijk al jaren geleden gedaan zijn. Pittig detail is dat de haven van Rotterdam tussen 2017 en 2019 al eens zo'n CO₂ pijplijn heeft onderzocht (het "ROAD project" voor de speurneuzen). Resultaat? Het blijkt veel te duur en algemeen problematisch en onwenselijk. Dus, een jaar nadat Rotterdam het idee afvoert op basis van studies, vist Antwerpen dit doodgeklopt paard nog eens uit de Schelde om er nog eens mee te gaan rijden. Extra hilarisch is natuurlijk het feit dat ook Project One zelf een afdankertje was van de Nederlanders, die er eens twee keer naar keken en dan "neen, dank u" hebben gezegd.
Dat, lieve vrienden, is de zogenaamde Vlaamse innovatie: Slechte ideeën die elders al lang zijn afgevoerd toch proberen uit te voeren.
Oh. Maar dat is nog niet het ergste probleem. Het is namelijk zo dat de industrie die hier om staat te springen er NIET VOOR KAN BETALEN. Ja, u leest dat goed. De infrastructuur die ze nodig hebben om hun milieuverontreiniging tegen te gaan, kunnen ze niet zelf betalen.
Stel je dat voor seg. Dat je zomaar ergens een fabriek bouwt, maar niet voor de aansluiting op de riolering, etc kan betalen.
Dat de kostprijs van heel die grap enkel door de overheid kan betaald worden, betekent eigenlijk dat deze fabriek al op voorhand failliet is. Op eigen kracht is ze immers gewoon niet rendabel. Nu zou het wel een bijzonder cynisch beleid vergen dat honderden miljoenen pompt in een project dat moet dienen om klimaatverwoestend schaliegas in klimaatverwoestend plastic om te zetten. Sinds wanneer gebruiken we belastingsgeld voor zulke totale bullshit?
Probleem nummer drie is de opslag, onder de Noordzee. Want die hele grap zal ongetwijfeld ook enorm veel kosten maar is vooral onverzekerbaar. Hoe kan een bedrijf immers garant staan voor iets dat nog honderden jaren voor zever kan zorgen? Inderdaad, het zal weer de staat zijn die er de waarborg voor moet regelen. De parallellen met kernenergie zijn voor de hand liggend, ook daar had niemand over de langetermijnproblemen nagedacht.
Probleem drie bis is dat er misschien wel voldoende theoretische capaciteit is onder de Noordzee, in de praktijk is er heel weinig infrastructuur én (bijzonder) veel vraag. Als de overheid alles betaalt tenminste, tourné général! Ook daar kan je je afvragen of je, wanneer je zo'n ongelofelijk dure opslagruimte regelt, dat wel wil volkappen met spreekwoordelijke drek. Er zijn immers talloze industriële processen die veel belangrijker zijn dan plastic en ook veel moeilijker te vervangen. Waarom zouden we dan zo'n privébedrijf met een nog niet bestaande plasticfabriek zoals Ineos hierop voorrang gaan geven tegen de bestaande bedrijven?
Het hoeft niet gezegd dat het "broeikasgasputteke" en de bijhorende riolering een absurd plan is om een industrie te redden die nu al structureel aan het verzuipen is in haar eigen vervuiling. Welkom in het Vlaanderen van morgen. Waar een hele stoet aan zwart-gele politici gewoon niet kan rekenen.
Meer info via Apache: