Gebroken ribben tellen.
Wie nu en dan eens langs Stormkop aan het Kattendijkdok passeert, weet dat daar één van de mooiste dichtregels ooit hangt, van de hand van Maud Vanhauwaert. Om het helemaal te kunnen lezen, moet je eventjes van Noord naar Zuid verplaatsen, het geeft zich niet zomaar prijs.
En heel eerlijk, lieve vrienden, het is me al een paar keer overkomen dat m'n ogen tijdens dat leesdansje vol tranen schoten. Een dichtregel als een vriend die je op een donkere dag/avond/nacht vastpakt, waarbij je heel even jezelf geen houding meer weet te geven.
Vandaag kwam dan de ontdekking dat het hoort in een langer gedicht. Perfect om even je gebroken ribben bij te tellen. Genoeg voor vandaag.
als je ra is lamgeschoten
kan ik je op het droge trekken
je gebroken ribben tellen
zien waar je schipbreuk leed
wij zijn altijd wel ergens
gehavend, maar soms is het
gewoon wachten, stormkop
tot de wind je vangt
vanop de kade zal ik zo hard
zwaaien dat de wind
helemaal tureluurs, je meeneemt
op een nieuw avontuur
ik neem het er wel bij
de averij van een moederhart
alleen op een afstand lijkt het
alsof je weer helemaal in mij past
- Maud Vanhauwaert