Maandag, veldslag.
Aangezien zowel m'n hersenen als mijn vingers voelen alsof ze nood hebben aan een bad vol ijsblokjes, even geen uitgebreide post. (De komende dagen wordt wel duidelijk waarom.)
Maarrrr. Vele jaren geleden heb ik eens heel "Life After God" van Douglas Coupland ingesproken voor een vriendin in Amerika. Dus ja, hier is het eerste hoofdstuk, een 16-tal minuten. Het is allesbehalve professioneel gedaan én in het Engels, maar er zit muziek in.